Stilte bestaat niet meer.., of toch wel? 5 tips!

Stilte is een nieuwe vorm van luxe


Ken je dat? Je hebt je voorgenomen om te gaan mediteren. Je hebt gehoord dat daar zoveel  gezondheidsvoordelen aanzitten! Voor je lichaam en voor je geest. Je wordt er rustiger van en je slaapt beter heb je gehoord, top idee, dat is wat je wil en je besluit er vandaag nog mee te gaan beginnen!

 

Dus starten maar! Je zit er helemaal klaar voor. En dan merk je dat je gedachten over elkaar heel vallen voor het hoogste woord.., je aandacht wordt door je gedachten van hot naar her gesleurd. Hoezo, hier ga ik beter van slapen...?! Wellicht probeer je het nog een paar keer en na een tijdje wordt het mediteren in de spreekwoordelijke kast gelegd, als iets wat niet past.

 

Stilte is een eerste levensbehoefte


We hebben het allemaal nodig. Stilte is eigenlijk een eerste levensbehoefte, maar we kunnen er geen van allen meer bij.

Stilte is eigenlijk net als elke dag douchen en je tanden poetsen. Als niet meer de voorwaarden creëert om stilte, om rust te ervaren, verwaarloos je jezelf. Veel mensen voelen zich moe en burn out hoor je ook steeds vaker.

 

Dus we moeten er iets voor doen. Net als je tandenborstel pakken, als je je tanden wilt poetsen. En daar heb ik ook niet altijd zin in hoor! Om stilte te kunnen ervaren moet je gaan zitten, alleen, met jezelf en verder niks.

Allemaal leuk en aardig, en dan...?!

 

Jaa! Leuk! Maar hoe dan...?!?


Dat ga ik je in deze blog vertellen. Zelf ben ik nogal druk in m'n hoofd. Ik ben een denker, ik denk veel, veel van van alles. En dat in grote hoeveelheden ;))) Dus mediteren heeft bij mij al heel vaak op m'n verlanglijstje gestaan en daarna ook al heel vaak in de kast gelegen, bij de rest wat niet past.

Maar toch..., dat verlangen naar rust, naar stilte, bleef me trekken. Wat ik allemaal al niet geprobeerd heb om het rustiger in mijn hoofd te krijgen... Toch greep ik iedere keer weer terug naar de meditatie (en yoga, maar dat is een onderwerp voor een ander blog ;)

 

Als je het woord stilte opzoekt staat er als omschrijving: de afwezigheid van geluid.

Alleen, stilte is veel meer dan dat. Sterker nog, dat is wat we in het dagelijks leven onder stilte verstaan, maar in werkelijkheid is het niet iets wat van buitenaf komt. Het kan alleen van binnenuit ervaren worden. 

 

Stilte is concentratie, een intense ervaring van je eigen energie, je eigen aanwezigheid in je lichaam, je eigen gevoel van bewust-er-zijn.

 

Stilte is eerst opmerken dat het druk is in jezelf


Let maar eens op wat er gebeurt als je stil wilt zijn, als je even dat momentje voor jezelf wilt pakken. Dan word je je vaak eerst bewust van de drukte in jezelf nu je alle andere bezigheden stil hebt gelegd. Je bent de hele tijd zo in beslag genomen met alles wat je moet doen, alle dingen die geregeld en gedaan moeten worden, uitgedacht, gepland, dat je niet eens merkt dat het zo druk is in jezelf! 

Zit je eindelijk met je kop thee, voelt het nóg niet rustig. En voordat je het in de gaten hebt is je thee koud geworden, nadat je toch nog even de was hebt opgehangen...

 

Het wordt dus eerst drukker...


Let maar eens op wat er gebeurt als je stopt met iets te doen. Gedachten buitelen over elkaar heen en je bent al ontmoedigd voordat je goed en wel begonnen bent!

Wat nu, als we ons alleen maar hiervan bewust hoeven te zijn...? Het wordt eerst drukker, logisch eigenlijk toch? Observeer het maar, voel maar dat je je eigen aanwezigheid sterker voelt. Je bent je meer van jezelf, en in dit geval de drukte in jezelf bewust. Prima.

 

Toen ik dat begon te doen, te zien, kon ik pas verder. Het is toch zeker helemaal oké, dat het zo druk is in m'n hoofd. Toen ik dat van mezelf mocht en de gedachten meer iets kon laten zijn wat er gewoon was, toen pas kon ik verder.

 

Stilte is confronterend


Het stoppen, het stil worden, drukt je dus met je neus op de feiten. Je bent druk in je hoofd. Eigenlijk wisten we dat allang natuurlijk, maar door het drukke leven wat we leiden lieten we ons daar mooi van afleiden. Dat voelt comfortabel, maar eigenlijk is het natuurlijk een gewoon vorm van constateren en negeren.

Is dat dan wat je wil...?

 

Gewoontes zijn heel comfortabel. Ze kosten namelijk geen energie. Maar wacht eens even.., zijn we tegenwoordig niet allemaal moe, moe, moe..?  Ik wel in ieder geval! Moe is my middelname! 

En daar zit een enorme tegenstrijdigheid kwam ik achter! Als we beter voor onszelf willen gaan zorgen, willen gaan stoppen met de hele tijd doorgaan, komen we een gewoonte van doorgaan tegen die we willen veranderen. Maar veranderen kost energie! En een gewoonte niet! Dat is de grote valkuil voor mensen die willen gaan mediteren. Je moet er eerst energie in steken en die hadden we nou juist niet, of weinig, of het kost teveel tijd, want dit mediteer-dingetje moet wel even tussendoor.

 

We moeten er dus iets voor doen... :(

 

We moeten er iets voor doen, het is op zich niet veel. Gaan zitten, alleen, met jezelf, je adem en verder niks.

En dat, zonder er verder over na te denken, gaan doen.., elke dag... dusssss.

 

Wat nu als het oké is, al die drukte in je hoofd?


En dan? Je zit elke dag en het is dus druk. En het is oké dat het druk is in mijn hoofd.

Maar.... je bent alleen en je doet niks, geen radio, geen tv, geen boek, geen telefoon, niets. Dus dat is op zich wel rustig ;)

 

Wat er gebeurt dat je jezelf in zo’n moment sterker gaat voelen. Je wordt je steeds meer bewust van jezelf, dit kan heel intens voelen, misschien komen er wel allerlei oordelen op over jezelf en hoe je het doet. Er is geen afleiding, het enige wat er is ben jij, dus dat is waar je je aandacht op kan richten, punt.

Of dit nu onrust is, of dat er emoties opkomen, waar je nu eigenlijk even helemaal niet op zat te wachten..., dan haak niet je af en ga je niet doen wat je altijd al deed: doorrrrr. Je blijft, je laat komen wat er komt. En beseft je alleen dat stilte druk en confronterend kan zijn.

WACHT EENS EVEN..., DAT is toch wat ik wilde? MEER AANDACHT VOOR meZELF..?


Ja dus, we willen graag weer dichter bij onszelf komen, dat doen we niet door van onszelf weg te lopen, maar door naar onszelf te gaan kijken. Met alles wat daarbij hoort en zich aandient.

Wat nou als dat wat er is, gewoon oké is en er vanuit een oordeelloze plek naar gekeken mag worden? 

 

Misschien zijn de gedachten en emoties die opkomen wel net als geluiden, van auto’s, van de radio, van stemmen. Het staat buiten je, het is niet wie je bent. Je hoort een auto, maar je bent niet een auto. Je hoort je gedachte, maar je bent het niet. Dat is hetzelfde!

 

DOE NOG EEN STAP


De stilte ligt net nog een stapje verder. Je mag nog een stapje doen en verder bij jezelf naar binnen gaan en de stilte opzoeken die je kunt vinden in je hart. In de diepte van je hart.

Daar in die diepte, daal er maar in af, zit stilte die tijdloos is en oordeelloos. Die stilte neemt alles zoals het is, zoals het komt, omdat dat is wat er is, wat zich laat zien, wat zich aandient. Deze stilte hoort tot de oorsprong van wie je bent. Voel maar...

DIE STILTE ZEGT ‘JA’ TEGEN ALLES


In die stilte kan je ja zeggen tegen de onrust die opkomt, de gedachten, de emoties, het conflict met je baas. Deze stilte neemt geen ruimte in, maar is om alles wat er is. Deze stilte is alleen maar zachtheid en compassie.

Wat gebeurt er als je in de stilte van je hart naar je diepste emoties kijkt, naar wat je iedere keer maar weer zo moeilijk vindt? Dan trekt de energie zich terug uit het probleem en laat je achter in de stilte. De stilte omarmt het en lost het op, of maakt het in elk geval zachter.
Dit zijn mooie woorden, maar het gaat erom dat je de stappen zet, de omstandigheden creëert, om het te gaan voelen. Dat gaat de ene dag heel erg goed en de andere dag wil ik m'n meditatie weer in de wilgen hangen!
Maar ik hoef me niet af te vragen of het goed voor me is, of ik het wel kan, of het niet beter moet. Dat hoeft niet.
In de stilte zijn er geen vragen. In de stilte zijn er geen antwoorden. In de stilte kom je bij jezelf. In de stilte laat je alles los. Laat je alles zijn wat is, en zie je in alles dat het een uitdrukking is van wat is.
Waneer je in je onrust durft te zakken, wanneer je de intensiteit en de confrontatie met je stilte aan durft te gaan, laat je het zijn. Het is niet wie je bent. Het is wel  bij jou, dat mag. Vanuit de stilte van je hart kan je ernaar kijken als iets buiten je, wat je in mildheid accepteert en je het laat vertellen wat het je te vertellen heeft, om het daarna in vrede los te mogen laten. Of niet...

5 tips


Dus wat kan ik nu doen? (als je het als kán doen...;)

  1. Gaan zitten. Er is vast wel een plek in huis waar je even alleen kunt zijn. Adem een paar keer rustig in en uit.
  2. Merk op dat het eerst drukker wordt. Dit valt op als alle prikkels buiten je wegvallen. Adem.
  3. Laat alles er zijn, je hoeft het alleen maar op te merken. Verder niets. Adem bewust in, adem bewust uit. Kalm en rustig.
  4. Ga een stapje verder. Richt je aandacht op je hart. Adem in: voel hoe het daar ruim wordt. Adem uit voel dat in die ruimte rust kan stromen, stilte.
  5. Word je dan bewust dat dat is wie je in essentie bent, niet de ruis om je heen, niet je gedachten, maar het bewustzijn in je hart.

 

Liefs,

Bloem